Baczyński - poeta-bohater

Krzysztof Kamil Baczyński przyszedł na świat 22 stycznia 1921 roku w Warszawie. Jeden z najwybitniejszych polskich poetów czasów niemieckiej okupacji i przedstawiciel Pokolenia Kolumbów, czyli artystów, których młodość i twórczość splotły się nierozerwalnie z tragicznymi wydarzeniami z początków XX wieku. 4 sierpnia 1944 roku poległ w Powstaniu Warszawskim.

Krótki życiorys Krzysztofa Kamila Baczyńskiego

Krzysztof Kamil Baczyński, syn krytyka literackiego i żołnierza Legionów Polskich oraz Wojska Polskiego Stanisława Baczyńskiego i nauczycielki, oraz autorki książek dla dzieci Stefanii Baczyńskiej (z domu Zieleńczyk). Mocno związany z matką, szczególnie po rozstaniu rodziców. Jej żydowskie pochodzenie wywarło wpływ na twórczość młodego poety. Jako chorowity dziesięciolatek (cierpiał na astmę i problemy z sercem) rozpoczął naukę w warszawskim Gimnazjum im. Stefana Batorego, w którym w roku 1937 utworzono też dwuletnie liceum z klasą o profilu humanistycznym. Nie był wyróżniającym się uczniem, ale to właśnie w tym czasie zaczął pisać swoje pierwsze wiersze ("Wypadek przy pracy", 1936), choć największą pasja młodego artysty był wówczas rysunek. W maju 1939 roku ukończył szkołę i uzyskał świadectwo dojrzałości, dwa miesiące później stracił ojca. We wrześniu wybuchła druga wojna światowa, uniemożliwiając młodemu Baczyńskiemu rozpoczęcie studiów na Akademii Sztuk Pięknych, a także wyjazd na uczelnię do Francji. Od 1942 do 1943 roku studiował na tajnym Uniwersytecie Warszawskim polonistykę, po czym rozpoczął służbę w stopniu starszego strzelca w batalionie Armii Krajowej "Zośka". Jego pierwsze konspiracyjne pseudonimy to "Krzysztof" i "Zieliński". W roku 1942 wziął ślub z Barbarą Drapczyńską. Zginął z ręki Niemieckiego snajpera w czwartym dniu Powstania Warszawskiego.

Biografia rozszerzona Krzysztofa Kamila Baczyńskiego

Po pierwsze poeta

W trakcie swojego krótkiego, trwającego zaledwie 23 lata życia, Krzysztof Kamil Baczyński napisał około pięciuset utworów poetyckich. W czasie niemieckiej okupacji wydał cztery tomiki wierszy: "Zamknięty echem" i "Dwie Miłości" (1940), "Wiersze wybrane" (1942), a w roku 1944 "Arkusz poetycki nr 1". Jego utwory drukowane były w konspiracyjnej prasie i wydawanych w podziemiu antologiach poezji, wyrażały emocje towarzyszące całemu pokoleniu młodych ludzi, których okres wkraczania w dorosłość przerwało okrucieństwo wojny. Poezja Baczyńskiego to z jednej strony katastroficzne utwory o niszczycielskiej sile wojny i próba poradzenia sobie z traumą. Z drugiej zaś liryki miłosne kierowane do kobiet, które darzył uczuciem i erotyki dla żony Barbary. Twórczość Krzysztofa Kamila Baczyńskiego zachowała się pod postacią rękopisów, szkiców i rysunków. Zmarła 9 lat po synu Stefania Baczyńska przekazała je pod opiekę między innymi Jarosławowi Iwaszkiewiczowi.

Po drugie żołnierz

Mimo słabego zdrowia i ciągłego zagrożenia gruźlicą, Baczyński rwał się do czynnej walki. Może więc jednak w pierwszej kolejności był żołnierzem, w drugiej dopiero zaś poetą? W czasie trwania okupacji ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy "Agricola", brał udział w sabotażowych akcjach przeciwko hitlerowskim okupantom. Odsunięty przez dowódców batalionu "Zośka" od czynnych działań zbrojnych nie złożył wcale broni. W harcerskim batalionie "Parasol" pod pseudonimem "Krzyś" objął stanowisko zastępcy dowódcy III plutonu. Zaskoczony wybuchem powstania 1 sierpnia 1944 roku i nie mogąc przedostać się do swojego oddziału, podjął walkę wraz z dowodzonym przez Lesława Komorowskiego oddziałem ochotników. Zginął w trakcie obrony pałacu Blanka 4 sierpnia 1944 roku i pochowany został na tyłach pałacu. Po wojnie jego ciało przeniesiono na Cmentarz Wojskowy na Powązkach, gdzie spoczywa wraz z żoną.

Ciekawostki o Krzysztofie Kamilu Baczyńskim

Uczęszczał do klasy ze znanymi z "Kamieni na szaniec" kolegami: Tadeuszem „Zośką” Zawadzkim, Janem „Rudym” Bytnarem, Maciejem Aleksym „Alkiem” Dawidowskim.
Po zakończeniu II wojny światowej sowiecka bezpieka długo poszukiwała Baczyńskiego, wątpiąc w to, że poległ już w czwartym dniu powstania warszawskiego.
Nigdy nie cieszył się dobrym zdrowiem, Czesław Miłosz wspomina, że często pisywał leżąc chory w łóżku.
Przypuszcza się, że Barbara Baczyńska była w ciąży z poetą, gdy sama zginęła w walce niespełna miesiąc po swoim mężu. Umierała z tomikiem poezji męża w rękach, nie wiedząc nic o jego śmierci.
Imię Kamil dostał po zmarłej w dzieciństwie starszej siostrze.
Fragmenty poezji i pamięć o poecie wykorzystywali twórcy muzyki w swych utworach (m.in. Ewa Demarczyk, Jacek Kaczmarski, Grzegorz Turnau, Czesław Mozil, Mela Koteluk, zespoły Lao Che i Ankh).

Artykuł partnera